Wereldreis Afl. 61 Nederlandse bodem onder onze backpackschoenen

Een maand geleden maakten wij de 33e vlucht van onze wereldreis. Deze vlucht had een bijzondere bestemming, namelijk het beginpunt van de reis. Het cirkeltje was rond, op 22 juni 2012 vlogen we weer terug naar Nederland. Nu, een maand later, leven we in een andere wereld.


De backpacks hebben we onder het bed geschoven, de afritsbroeken verbannen naar het achterste gedeelte van de kast en de moneybelt was zo ontzettend leeg dat we hem maar weggegooid hebben. Er is een hoop veranderd. Nog dagelijks krijgen we de vraag of we alweer gewend zijn aan het leven in Nederland. Ja! Nee? Zo goed als. Bijna? Geen idee eigenlijk. Het is nu gelukkig niet meer zo moeilijk om met het Nederlandse ritme mee te draaien als een aantal weken geleden. Maar wanneer je bedenkt wat we allemaal gezien hebben en waar we allemaal geweest zijn maakt onze gedachten een grote sprong terug in de tijd en zijn we even terug in Afrika, Azië of Zuid-Amerika. De eerste dagen waren verschrikkelijk raar. Daar zit je dan op de bank. “En nu?” was de grote vraag van de dag. We moesten elkaar het antwoord schuldig blijven. We waren zo gewend aan het feit dat je van land naar land reist en nieuwe plekken ontdekt. Ineens hoef je dat niet meer te doen. Je hebt een dak boven je hoofd en dat is vanzelfspekend. Heb je honger? Dan loop je toch gewoon even naar de supermarkt om de hoek. Dat kun je zelfs doen met je ogen dicht.

Het backpackleven is een raar leven. Iedereen praat met elkaar en heeft dezelfde passie, namelijk de wereld rond reizen. Ook word je niet beoordeeld op je uiterlijk. Een kapotte broek, vieze trui of ongewassen haren? Er zijn veel ergere dingen waar je je druk over kunt maken. Iedereen is relaxed, geniet van al het moois en is levenslustig. Je zult begrijpen, het is niet moeilijk om je aan te passen aan deze levensstijl. En wat ontzettend verfrissend werkt: Niemand zeurt! Want hoe low-budget je ook reist, je reist wel! Dat betekent dat je geluk hebt gehad dat je in een land bent geboren dat relatief ‘rijk’ is. Wanneer je het leven in Afrika of in Zuid- en Midden-Amerika aanschouwt komt het bij een backpacker niet eens in zijn of haar hoofd op om te zeuren.

Vrijwel direct bij terugkomst merkten wij dat ons hoofd even rust kreeg. De dagelijkse indrukken die we tijdens het reizen te verwerken kregen werden even stop gezet. En dan pas ga je denken en de indrukken ordenen. Indrukken die al een tijdje in de ‘wachtrij’ stonden omdat je nog bezig was met het land dat je daarvoor bezocht. Het is lastig te beschrijven maar dagelijks denken wij nog: “Oh, daar zijn we ook nog geweest!” of “Jeetje, dat hebben we ook nog gezien, dat was ik al bijna weer vergeten!”. Tijdens onze eerste dagen in Nederland waren we vooral heel sip dat we weer terug waren. Het regende, alles was nog precies hetzelfde en daardoor leek het alsof je nooit was weggeweest. Maar lopen sippen is niet onze stylo! Met een kleine draai aan de knop veranderden we deze gedachten in: “Wat ontzettend gaaf dat we dit hebben mogen en kunnen doen.” Een droom werd werkelijkheid. Eentje die we nooit zullen vergeten.

Het binnenstappen in een andere wereld brengt ook grappige en fijne dingen met zich mee. Hier een kleine greep uit de Nederlandse variant van onze Wist-je-dat-jes:

Wist je dat…

* Evelien in de eerste week telkens achterom keek wanneer zij mensen Nederlands hoorde praten. “Hee, een Nederlander!”

* Het behoorlijk wennen is dat je backpackkloffie hier als ‘onverzorgd’ wordt beschouwd.

* Wij beiden geen mobiel internet meer hebben maar, net als tijdens onze reis, alleen kunnen internetten waar er WIFI is.

* Wij het mobiele internet nog geen seconde hebben gemist en ons afvragen waarom je 24/7 op allerlei mogelijke manieren bereikbaar moet zijn. Over echt belangrijke zaken wordt toch gewoon gebeld?

* Evelien een tijd geleden perongeluk iemand in het Spaans begroette.

* We soms nog steeds het toiletpapier in een prullebak willen gooien in plaats van in het toilet.

* Wij beiden een andere slaapplekk hebben omdat ons huis nog verhuurd is. Feitelijk zijn we dus nog niet echt ‘thuis’ en leven we nog steeds uit onze backpack.

* Evelien precies één maand na terugkomst een baan vond bij een ontzettend leuk communicatiebureau in Zwolle waar ze volgende maand al aan de slag kan. Maar het leukste komt nog: Eén van onze vele volgers op Twitter wees haar op deze baan. Marieke, ontzettend leuk dat je ons al zo’n lange tijd volgt en ontzettendontzettend bedankt voor je geweldige tip!

* We binnenkort gaan beginnen aan een groot knip-en-plak-project met Blurb.

* Sjoerd iedereen (maar dan ook iedereen!) graag vertelt hoe geweldig leuk surfen wel niet is.

* Wij het afgelopen jaar de meest gevaarlijke steden hebben bezocht, er nooit wat vervelends gebeurd is, en in de eerste maand Arnhem de ruiten en het slot van de auto van Evelien ineens verdwenen waren. Welcome home…

* Wij beiden nog geen seconde spijt hebben gehad van de grote beslissing die wij vorig jaar maakten: We namen ontslag, we verhuurden ons huis, stopten wat t-shirts en een korte broek in onze backpack en stapten een onzeker en avontuurlijk leven binnen. Home is where the heart is!

And last but not least:

* We nog langgg niet uitgedroomd zijn en we hopen dat we door middel van deze reisblog jullie allemaal aangestoken hebben met het reisvirus!

Facebook Twitter Email Linkedin Digg Delicious

Tags: , , , , , ,

2 Comments

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *

*

You may use these HTML tags and attributes: <a href="" title=""> <abbr title=""> <acronym title=""> <b> <blockquote cite=""> <cite> <code> <del datetime=""> <em> <i> <q cite=""> <strike> <strong>

Copyright © 2011-2024 Reis de Wereld Rond All rights reserved.

Webdesign: ctrlB